In Bloedkoralen: Achtbaan van Verlangen (1999) weeft Rita Muilwijk twee indringende novellen tot een aangrijpend portret van meisjes die te vroeg volwassen moeten worden. In het eerste verhaal blijft een jong meisje achter met niets dan herinneringen en rauwe pijn na het verlies van haar hartsvriendin. De tweede novelle voert je mee naar Londen, waar de hoofdpersoon zich losrukt uit een verstikkend religieus gezin met een dominante moeder en een grensoverschrijdende vader. Daar, in de anonimiteit van de stad, begint haar zoektocht naar vrijheid, liefde en een eigen identiteit. Muilwijk schrijft met scherpe emotie en ongefilterde eerlijkheid over verlies, verlangen en veerkracht.